سلام.این مطالب در حالی که به شدت خسته وعصبانی هستم نوشته می شود.امشب با یکی از دوستانم رفته بودیم بیرون یه چرخی بزنیم.(من فردا امتحان دارم ها!)آخه بنزینمون زیادی کرده بود!بحثی پیش آمدسرغیرت وتعصب نسبت به طرفمون(gfمنظورم رو که فهمیدین!!)من خودم با کسی ارتباط ندارم امادوستم چرا.من می گفتم که من اگر با کسی ارتباط داشته باشم به شدت نسبت بهش تعصب دارم.من به طور کلی آدم خیلی آرومی هستم.اما امان از اون لحظه ای که عصبانی بشم...یکی ازچیزایی که عصبانیم می کنه اینه که یکی نگاه بد به طرفم بکنه.اون وقته که دیگه نمی فهمم دارم چه کار می کنم.دوستم( علی)گفت:تو اگرواقعا طرفتو دوست داری بایدفکر آرامش اون باشی و نذاری که هیچی اونو ناراحت کنه.من گفتم اتفاقا به همین علت من ناراحت می شم.چون دوستش دارم نسبت بهش تعصب دارم.بالاخره بحث ادامه پیدا کردوهرکدوم حرف خودمون رو می زدیم.من چشمشمو باز می کنم توی انتحاب طرفم.اما اگر اگر یه روزی کسی تیک براش بیادواون ناراحت نشه من کنارش می ذارم.اما اگه ناراحت بشه(که اگه من درست انتخاب کرده باشم میشه!)اون وقت من می دونم با اونی که تیک اومده.حالا از شما می خوام که به من کمک فکری بدین ونظربدین مندرست میگم یا نه؟چرا؟کجاش اشتباهه؟امشب ذهنم مشغول بودبدشدفعلاشب بخیر!
لیست کل یادداشت های وبلاگ?
